مصاحبه هفته نامه اشپيگل با كمال خرازي
اشپيگل: آقاي خرازي، در ماه گذشته عراقي ها به آيت الله محمد باقر حكيم كه بعد از بيست سال تبعيد به وطنش بر مي گشت، خوش آمد گفتنند. تقريبا با همان ميزان شور و هيجاني كه ايراني ها در سال 1357 در استقبال از آقاي خميني نشان دادند. آيا شعله هاي انقلاب اسلامي است كه مي خواهد زبانه بكشد؟
خرازي: من هم خيلي خوشحالم كه ميهمان ما توانست به كشورش برگردد. اما نمي توان شرايط تهران آن زمان را با شرايط فعلي عراق مقايسه كرد. در ضمن ما لزوما خواهان انتقال قالب [حكومت] اسلامي خودمان به كشور همسايه نيستيم. عراقي ها مي بايستي خودشان تصميم بگيرند كه چه مسيري، مسير درستي براي آنها است.
اشپيگل: آيا با سقوط صدام و آزاد سازي مراكز مذهبي كربلا و نجف، اسلام شيعه در حال تجربه كردن رنسانس است؟
خرازي: ما در عراق شاهد آسودگي خاطر و هيجان مردمي هستيم كه حقوقشان در زمان صدام مستبد پايمال شده بود. حالا بعد از تحمل چندين دهه اختناق آنها مي توانند به راحتي نفس بكشند. شما نبايد فراموش كنيد كه شهرهاي مقدس كربلا و نجف به روي ميليونها شيعه عراقي بسته بود.
اشپيگل: شور و هيجان دوستان شيعه شما در عراق بر هراس آمريكا از هلال بحران افزوده است. هلالي كه از تهران به عراق امتداد يافته و تا بخش شرقي و نفت خيزعربستان سعودي كه حدود نيمي از جمعيت آن شيعه هستند ادامه مي يابد.
خرازي: محاسبات غلط ايالات متحده براي آنها مشكل ساز شده است. شيعيان عراقي كه بيش از 60 درصد جمعيت عراق را شامل ميشوند، خواهان كسب سهم واقعي خودشان در تقسيم قدرت در عراق هستند. اما قطعا آنها بخشي از آن چيزي كه هلال بحران ناميده مي شود نيستند. هلال بحران تنها در خيالات برخي از آمريكايي هاست.
اشپيگل: اما نمي توانيد جهش جرقه هاي انقلابي از تهران به عراق يا عربستان سعودي را غير ممكن سازيد.
خرازي: چه كسي گفته كه عراقي ها تمايل به پيروي از نمونه ايراني دارند. آنها حكومتي را مي خواهند كه به اسلام و به چيزهايي كه مذهبشان در آن نقش اساسي ايفا مي كند، احترام بگذارد.
اشپيگل: اين قضيه، همانطوري كه آمريكا نگران است مي تواند به حكومت شرعي منجر گردد.
خرازي: بستگي به اين دارد كه تحليل شما ازآن چه باشد. حضورشرع يا مقررات اسلامي در قانون وزندگي مردم، بيانگر مبناي اعمال ماست. با اين وجود پارلمان ما قوانين را تصويب مي كنند. درست مانند كاري كه نمايندگان مردم شما مي كنند.
اشپيگل: اين مقايسه دشواري است. در كشور شما رهبر مذهبي حرف آخر را مي زند.
خرازي: خوب اين مي تواند نمونه ما باشد. اما اين فقط يك نسخه ار شيوه هاي حكومت اسلامي است.
اشپيگل: شما درآينده در جهان اسلام زماني به دموكراسي دست خواهيد يافت كه حكومت از مذهب جدا باشد.
خرازي: قانون اساسي ما كه بعد از تدوين مورد تاييد اكثريت مردم قرار گرفت چنين چيزي را مقرر نمي كند. در نمونه ما ( ولايت فقيه) اين جدايي حتي به صورت يك احتمال هم ممكن نيست.
توضيح: من كل مصاحبه را ترجمه كرده بودم ولي به خاطر اينكه بخش اصلي آن قبلا در سايت گويا منتشر شده است فقط بخش اول اين مصاحبه را در وبلاگم گذاشته ام وادامه آنرا مي توانيد در اينجا بخوانيد.
<< Home